YAHYA KEMAL BEYATLI hayatı ve şiirleri

MEHLIKA SULTAN

Mehlika Sultana asik yedi genc
Gece sehrin kapisindan cikti;
Mehlika Sulatna asik yedi genc
Kara sevdali birer asikti.

Bir hayalet gibi dünya güzeli
Girdiginden beri rüyalarina;
Hepsi meshur o muamma güzeli
Gittiler görmeye Kaf daglarina.

Hepsi sirtinda aba günlerce
Gittiler icleri hicranla dolu;
Her günün ufkunu sardikca gece
Dediler: "Belki son aksamdir bu!"

Bu emel gurbetinin yoktur ucu
Daima yollar uzar, kalb üzülür;
Ömrü oldukca yürür her yolcu
Varmadan menzile bir yerde ölür.

Mehlikanin kara sevdalilari
Vardilar cikrigi yok bir kuyuya,
Mehlikanin kara sevdalilari
Baktilar korkulu gözlerle suya.

Gördüler: aynada bir gizli cihan..
Ufku cepcevre ölüm servileri
Sandilar dogdu icinden bir an
O uzun sacli, uzun gözlü peri.

Bu hazin yolcularin en kücügü
Bir zaman bakti o viran kuyuya
Ve neden sonra gümüs bir yüzügü
Parmagindan siyirip atti suya.

Su cekilmis gibi rüya oldu!
Erdiler yolculugun son demine
Bir hayal alemi peyda oldu
Göctüler hep o hayal alemine.

Mehlika sultana asik yedi genc
Seneler gecti henüz gelmediler;
Mehlika Sulana asik yedi genc
Oradan gelmiyecekmis dediler.

AKSAM MUSIKISI

Kandilli`de, eski bahcelerde,
Aksam kapaninca perde perde,
Bir hatira zevki var kederde.

Artik ne gelen, ne beklenen var;
Tenha yolun ortasinda rüzgar
Tesrin yapraklariyle oynar.

Gittikce derinlesir saatler;
Rikkatle, yavas yavas ve yer yer
Sessizlik daima ilerler.

Ürperme verir hayale sik sik,
Her bir kapidan giren karanlik
Cok belli ayak sesinden, artik.

Gözlerden uzaklasinca dünya,
Binbir geceden birinde, güya,
Baslar ru`ya icinde ru`ya.

KAR MUSIKISI

Bin yildan uzun bir gecenin bestesidir bu,
Bin yil sürecek zannedilen kar sesidir bu.

Bir kuytu manastirda dualar gibi gamli,
Yüzlerce agizdan koro halinde devamli,

Bir erganun ahengi yayilmakta derinden,
Duydumsa da zvk almadim Islav kederinden.

Zahnim bu sehirden, bu devirden cok uzakta,
Tanburi Cemil Bey caliyor eski plakta.

Birden bire mes` udum, isitmek hevesile,
Gönlüm dolu Istanbul`un en özlü sesile.

Sandim ki uzaklasiti yagan kar ve karanlik
Uykumda bütün bir gece körfezdeyim artik.

SESSIZ GEMI

Artik demir almak günü gelmisse zamandan,
Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hic yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
Sallanmaz o kalkista ne mendil ne de bir kol.

Rihtimda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Bicare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranli hayatin ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmis ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmiyecekler.

Bircok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir cok seneler gecti; dönen yok seferinden.

GECE

Kandilli yüzerken uykularda,
Mehtabi sürükledik sularda.

Bir yoldu parildayan gümüsten
Gittik bahsacmadik dönüsten.

Hülya tepeler, hayal agaclar...
Durgun suda dinlenen yamaclar...

Mevsim sonu öyle bir zamanki,
Gaip bir musikiydi sanki.

Gitmis, kaybolmusuz uzakta,
Rü`ya sona ermeden safakta.

YAHYA KEMAL`in SÖYLEDIGI SON BEYIT:

Ölmek kaderde var, yasayip köhnemek hazin
Bir care yok mudur buna ya Rabbel`alemin?